माटी कुदम करेंदी यार

माटी कुदम करेंदी यार,
वाह वाह माटी दे गुलज़ार
माटी घोड़ा, माटी जोड़ा, माटी दा असवार
माटी माटी नूं दौढ़ावे, माटी दा छनकार

माटी माटी नूं मारन लग्गी, माटी दे हथियार
जिस माटी पर बहुती माटी, सो माटी हंकार
माटी बाग़ बगीचा माटी, माटी दी गुलज़ार
माटी माटी नूं वेखन आई, माटी दी ए बहार

हस खेड फेर माटी होवे, पेंदी पाउ पसार
बुल्ला जाँ ए बुझारत बुझे
ता लौउ भाऊ सिरों मार

Look at dust (human flesh)effervesce (jump up and show off its "greatness")
Wondrous are the gardens created by dust.
The horse, the clothes, the ("mighty") rider are all made of dust
Dust chases the dust, and we hear the clanging of dust
Dust comes to kill dust, with weapons of dust.
The dust that has (a bit) more dust on it, gets filled with pride
The garden is soil and so is its beauty
Dust comes to admire dust in all its glory (spring)

After all its merry-making and parties, look, dust lies there, inanimate with its feet spread (dead)
Bulla (poet) if you can understand this conundrum (of dust), you would be free.


Maati kudam karendee yaar,
Vaah vaah maati de gulzaar;
Maati ghora maati jora, maati daa aswaar,
Maati maati nu (n) dorave, maati daa chankaar.

Maati maati nu(n) maaran lag-gee, maati de hathiyaar.
Jis maati par bahutee maati, so maati hankaar;
Maati baagh bagheechaa maati, maati dee gulzaar.
Maati maati nu (n) vekhan aayee, maati dee a bahar;

Hus khed phir maati hove, paindee pau pasaar.
Bullah ja(n) eh bujhaarat buj-jhe,
Taa(n) lah bhau siro(n) maar.